Nu de boekenbeurs er aankomt, gaan we weer op zoek naar literair talent in eigen gemeente. Ver moesten we niet zoeken, want we kregen het eerste boek van Lode Demetter in handen, amper tien dagen na publicatie. Een mooie aanleiding voor een babbel met Lode.

Lode is freelance vertaler en copywriter, speelt improvisatietheater en is muzikant.

Beachy Head is een verhalenbundel. Vanwaar de behoefte/nood om deze verhalen te publiceren?

Lode: ‘Of het een echte behoefte is, weet ik niet. Ik wou gewoon een creatief ei kwijt. Eigenlijk wou ik vooral iets afwerken en een tastbaar resultaat uit handen geven.Want weet je, als je een tekst hebt geschreven en je laat die liggen, dan blijf je er wijzigingen in aanbrengen elke keer je de tekst weer in je handen krijgt. Eens de tekst gedrukt en uitgegeven is, is die fase afgesloten. En net dat geeft een goed gevoel.’

Je hebt het boek in eigen beheer uitgegeven. Waarom?

Lode: ‘Ik heb verschillende uitgeverijen gecontacteerd, maar de meeste nemen geen kortverhalen op in hun portefeuille. Naast een aantal standaardantwoorden waaruit bleek dat sommigen mijn teksten nieteens hadden gelezen, kreeg ik ook een aantal keren zeerpositieve feedback op mijn schrijfstijl. Maar meestal klonk hetzelfde liedje: “Kortverhalen verkopen niet, meneer”.

Twee uitgeverijen waren wel geïnteresseerd, maar de ene werkte met crowdfunding, wat me niet zo aansprak. De andere was een uitgeverij uit Nederland die het boek ‘ook zou aanbieden in Belgische boekwinkels’ …

Ach, het is een heel gedoe met die uitgeverijen. Zij zijn in de eerste plaats bezig met hun economisch model. Mij gaat het om de inhoud, het schrijven, de creativiteit. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om zelf 100% baas te blijven over mijn eigen creatie. Dat ik getrouwd ben met een fantastische grafisch vormgeefster, maakte het nog makkelijker om uit te geven in eigen beheer. Aan contacten met drukkerijen hebben we geen gebrek.  ‘

Denk je al aan een volgend boek?

Lode: ‘Misschien komt dat er wel over enkele jaren, maar ik ben er nog niet mee bezig. We zien wel. Ik blijf sowieso schrijven, zonder mezelf druk op te leggen.

Ik organiseer nu enkele huiskamerconcerten waarbij ik enerzijds voorlees uit ‘Beachy Head’ en anderzijds muziek breng op gitaar en/of piano. Vanaf volgende maand zijn er een zestal dergelijke optredens gepland, en er zullen voorstellingen volgen in een paar bibliotheken. Ik doe dit solo.’

Treed je altijd solo op of ook in groep?

Lode: ‘Ik speel ook in bandjes, onder meer bij de ‘Birdcorner Pops’ in Melle, en bij het improtheater van ‘De Nonsens Alliantie’ combineer ik acteren met muziek spelen.

Ik denk wel dat  het improviseren op scène ook zijn stempel drukt op de manier waarop ik schrijf. Verder zoek ik als wandelaar graag de natuur op. Onderweg ga ik vaak aan het fantaseren naar aanleiding van wat ik zie of ervaar.’

Het is in je verhalen niet altijd duidelijk waar de grens ligt tussen fictie en realiteit.

Lode: ‘Dat klopt. Door het improtheater heb ik geleerd mijn hoofd leeg te maken, er zijn geen grenzen. Daardoor ontstaan soms leuke gedachten waaruit een verhaal groeit.

Sommige verhalen zijn deels echt gebeurd, maar ook weer niet helemaal. Ik vind het leuk om de waarheid te pimpen. In elk geval moeten al mijn verhalen als fictie worden beschouwd.’

Wat ik persoonlijk leuk vind is dat veel van je verhalen zich op een bepaalde (herkenbare) locatie afspelen.

Lode: ‘Inderdaad. Dat komt doordat ik vaak onderweg situaties oppik waarop ik verder borduur, meestal terwijl ik wandel. Het verhaal ‘De Hondenhater’ is ontstaan door iets wat ik zag op een paar stappen van waar ik woon.’

Waarom gaf je de verhalenbundel de titel “Beachy Head”?

Lode: ‘Omdat dit de titel is van het langste verhaal uit de bundel, vond ik dat een voor de hand liggende keuze. Dat titelverhaal speelt zich af nabij een van mijn favoriete plekken in Engeland.’

Besluit

De verhalenbundel van Lode Demetter leest als een trein. Korte en minder korte verhalen wisselen elkaar af. De taal is ongecompliceerd maar rijk aan beelden. Humor voert de hoofdtoon, maar het verhaal “Beachy Head” heeft veeleer een tragische inhoud.

Lode beschrijft soms heel herkenbare toestanden, dan weer neemt hij een loopje met de realiteit. Maar net dat maakt het spannend, want als lezer vraagt je je regelmatig af: “Zou het … ?”

Praktisch

Meer informatie vind je op de website Ape-Translations of op deze facebookpagina.

Het boek kost 10 euro (exclusief verzendkosten) en kan worden besteld via mail aan lode@ape-translations.be.