Categorie archief: poëzie

Gedicht: kind

Mijn kind

Jouw geluk

Raakt me

Jouw verdriet

Kraakt me

 

Lang geleden liet ik je los

maar ‘k zit voor altijd aan jou vast

Ik ben niet meer de leeuwin

die jou constant behoedt

maar de leeuwin waakt

met gesloten ogen

en o wee wie jou belaagt

 

Ik ben niet meer jouw enige veilige haven

maar mijn vuurtoren waakt

en volgt jouw stoere schip

dat nu deint op wereldzeeën

 

Ik brand al mijn kaarsen

om jou een schipbreuk te besparen

en denk met heimwee aan de tijd

toen wij nog één bootje waren

 

(voor mijn zonen Koen en David)