In september 2014 gingen wij met de VIFF mee op slagveldreis, naar Italië. Ter inleiding van de artikels die ik in de komende weken hierover wil schrijven, eerst een woordje uitleg.

Monte Cengio

VIFF

De Vrienden van het In Flanders Fields museum. Wie ze zijn en wat ze doen? Ik kan het niet beter verwoorden dan zij het zelf doen op hun website:

Ver van het klassieke, pompeuze en glorieuze betoog wensen wij als Vrienden van het In Flanders Fields Museum (Viff) ons steentje bij te dragen in het zoeken, het bekend maken en het doen inzien van de mechanismen van oorlog en vrede en dit in meerdere invalshoeken, klemtonen, uitspraken, luisterend naar elkaars gevoeligheden.

Want “In Flanders Fields” (IFFM) is meer dan een museum, meer dan een toeristische attractie. Het is een boodschap van vrede en verdraagzaamheid.

Wij steunen de werking en activiteiten van het In Flanders Fields Museum, organiseren eigen activiteiten en verlenen medewerking aan het Kenniscentrum onder andere door vrijwilligerswerk.

Slagveldreis

Lavarone

Voor de zevende keer dit jaar organiseerde de VIFF een slagveldreis en wij gingen voor het eerst mee. Naar Il Saliente Trentino in Italië. De vraag die we steevast voorgeschoteld kregen toen we dit voor ons vertrek vertelden, was: ‘Is er in Italië ook gevochten?’ of ‘Waren er nog slagvelden buiten West-Vlaanderen?’.

Jawel! De Grote Oorlog was immers een wereldoorlog … wat betekent dat er veel mogendheden bij betrokken waren, wereldwijd. De frontlijn liep dwars over Europa: vanaf  het strand van Nieuwpoort, doorheen Frankrijk, Italië, Slovenië, Albanië, Macedonië en Griekenland, tot aan de legendarische slagvelden van Gallipoli in Turkije.

loopgraven op de top van Monte Cengio

In september 2014 trok een groep Vrienden van het In Flanders Field museum voor de derde keer richting Italië: na Kobarid-Caporetto in 2011 en de Piäve, de Dolomieten en de Monte Grappa in 2012, bezochten we nu de saillant van Trento – de Saliente Trentino en de Altipano dei Sette Comuni – de hoogvlakte van Asiago. Daarnaast bezochten we ook (en ik citeer hier onze schitterende gids Piet Chielens) ‘enkele andere wonderlijke plekken van de oorlog: de zoete oorlog van het minnen (Verona), de troostende hand na de oorlog (Solferino) en de duistere krachten van de oorlogswens (Vittoriale in Gardone).’

Binnenkort meer hierover!